آهـــای خبـــردار

آهـــای خبـــردار
مستی یا هُشیـــار؟
خوابی یا بیـــدار؟ خـــوابی یا بیـــدار؟
توو شبِ سیاه، توو شبِ تاریک
از چپ وُ از راست، از دور وُ نزدیک
یه نفر داره؛ جار میزنه، جـار!
آهای غمی که مثلِ یه بختک؛ رو سینه ی من، شده ای آوار…
از گلویِ من، دستاتوُ بردار… دستاتوُ بردار… از گلویِ من…

از گلوی من؛ دستاتوُ بردار…
کوچه های شهر؛ پُره ولگرده…
دل؛ پُره درده…
شهر، پُره مرد وِ پُره نامرده…

آهای خبـردار! آهای خبـــردار!
باغ داریم، تا باغ…
یکی، غرقِ گُل… یکی، پُره خـــار…

مـرد داریم، تا مـــرد…
یکی، سـرِ کار… یکی، سـرِ بار…
آهای خبردار! یکی، سرِ دار…!

توی کوچه ها؛ یه نسیم رفته، پیِ ولگردی…
توی باغچه ها؛ پاییز اومده، پی نامردی…
توی آسمون ماهوُ دق میده… ماهوُ دق میده؛ دردِ بی دردی
پاییـز اومـده…
پاییــز اومـــده؛ پیِ نامـــردی…
یه نسیـم رفتــه؛ پیِ ولگــــردی…

توو شبِ سیاه… توو شبِ تاریک…
از چپ وُ از راسـت؛ از دور وُ نـزدیک…
یه نفر داره؛ جـار میزنه، جـار!
آهای غمی که مثلِ یه بختک؛ رو سینه ی من، شـده ای آوار…
از گلــویِ من، دستـاتوُ بــردار… دستــاتوُ بردار… از گلــویِ من…
از گلوی من؛ دستـاتوُ بردار…
دستــاتوُ بردار… از گلــویِ من…
از گلوی من؛ دستـاتوُ بردار…
دستــاتوُ بردار… از گلــویِ من…
از گلوی من…