واژههایی که احتمالا ذهن هر آدمی را به روی پاکت ها میکشاند. تا به حال به این فکر نکرده بودم که انسان ها حتی در زمان حیاتشان هم تاریخ انقضا خواهند داشت.
وقتی واژه انقضا را در واژهنامه دنبال میکردم تا درک عمیق تری از این کلمه پیدا کنم با واژگانی همچون: سپری شدن، به سر آمدن، نابود گردیدن و اتمام مواجه شدم. براستی “سپری شدن” عمر نیز نوعی دیگر از این واژه است. یا شاید اتمام یک فصل از زندگی نیز چنین باشد. اما آیا باید به این تاریخ حساسیت نشان داد؟ آیا تاریخ انقضا فقط مرگ است؟ آیا باید فقط در مورد خود نگران بود یا نه، دیگران را هم باید در نظر گرفت؟
تصور اینکه انسانها برای دیگران تصمیم اتمام بگیرند قطعا مشکل بزرگی خواهد بود. تصور اینکه خود شما نمی توانید مسئلهای را کنترل کنید. شاید واضحترین مثال آن تعدیل نیروی شرکتی باشد، برای اینکه دچار رکود شده است. اما این واضح ترین مثال ممکن برای “به سر آمدن” است و قطعا میتوان آن را منطقی عنوان کرد.
مثال دیگری از “اتمام” این است که انسان ها را از زندگی خود حذف کنید. دوستان، همسایه ها و حتی خانواده خودت را. اما خود خواهی مطلق این خواهد بود که انسان بی گناهی را بدون اینکه عکس العملی داشته باشد از زندگی خود به در بیاندازید. بی انصافترین حالت ممکن از حذفکردن نیز این خواهد بود که:بدون اینکه در ابتدای شروع او را از تاریخ انقضا مطلع کنید دست به حذف کردن بزنید. مثلا کارمندی یا کارگری را خارج از بازه پیش بینی شده یا قرارداد آن مجبور به ترک محل کار کرد.
گذشته از اینکه مرگ غافلگیرانه ترین اتمام خواهد بود. اما انسان ها میتوانند افکار خود را با دیگران به اشتراک بگذارند تا افراد و تفکراتشان به اشتباه نیافتند. نمونه برتر آن میتواند روابط نسبتا پیچیده انسانی را مثال زد. بی هیچ دلیل خاصی انسان ها گوشه نشینی و انزوا را انتخاب میکنند.
دیدگاهتان را بنویسید